1.
Πώς σχηματίζεται ο παρακείμενος του ρήματος "ἐνόμιζε" στο ίδιο πρόσωπο και αριθμό της ενεργητικής φωνής;
...ἀλλὰ καὶ βασιλέως ἀγαθοῦ τοῦτο ἔργον ἐνόμιζε...
2.
"Τίς γάρ ἄν ἠθέλησεν ἀπειθεῖν ὁρῶν τόν βασιλέα πειθόμενον;": Να αναγνωρίσετε τον τύπο "τι"
3.
Οι αρετές που διέθετε ο Αγησίλαος, όπως η φιλοπατρία, η ευψυχία, η πειθαρχία στον νόμο και η φιλοστοργία προς τους υπηκόους του, είναι αρετές, οι οποίες δυστυχώς εκλείπουν από αρκετούς σύγχρονους πολιτικούς ηγέτες.
4.
Ο Αγησίλαος συμπεριφερόταν στους αντιπάλους του με σκληρότητα και βαναυσότητα.
5.
Να μεταφέρετε τον γραμματικό τύπο "τήν πατρίδα" στον άλλο αριθμό:
6.
Στο παρακάτω απόσπασμα να εντοπίσετε τις μετοχές:
ἐχθρὸν μὲν οὐδένα ἡγούμενος πολίτην, ἐπαινεῖν δὲ πάντας ἐθέλων, σῴζεσθαι δὲ πάντας κέρδος νομίζων...
7.
Πώς σχηματίζεται η δοτική ενικού του ουσιαστικού "σῶμα";
8.
Η προσωπικότητα του Αγησιλάου δεν άσκησε ιδιαίτερη επίδραση στον Αθηναίο ιστορικό Ξενοφώντα.
9.
"ἐτίμα δ' εἴ τι καλόν πράττοιεν": Να αναγνωρίσετε τον τύπο "τι"
10.
Ο Αγησίλαος ήταν βασιλιάς της Αθήνας.
11.
Ο Αγησίλαος κακολογούσε τους υπηκόους του για τα ατοπήματά τους, ενώ, όταν αυτοί έκαναν κάποια καλή πράξη, τους ζήλευε και δεν τους επιβράβευε.
12.
Στο παρακάτω απόσπασμα να μεταφέρετε την αντωνυμία "ἐγώ" στην ονομαστική πληθυντικού αριθμού.
...Ἐν τοῖς μεγίστοις δέ ὠφελήμασι τῆς πατρίδος καὶ τόδε ἐγὼ τίθημι αὐτοῦ...
13.
Ο Αγησίλαος αν και έκανε πολλές ευεργεσίες στον λαό, ο ίδιος δεν υπάκουε απόλυτα στους νόμους.
14.
Χρέος του χρηστού βασιλιά κατά τον Αγησίλαο ήταν να προσφέρει όσο το δυνατόν περισσότερα καλά στους υπηκόους του.
15.
Ο Αγησίλαος δε θεωρούσε κανέναν πολίτη εχθρό και ήθελε μάλιστα να τους επιβραβεύει όλους.
16.
Ο Αγησίλαος σύμφωνα με τον Ξενοφώντα προσπαθούσε να τα κάνει όλα σωστά, όχι γιατί το ήθελε και το ένιωθε πραγματικά, αλλά γιατί ήθελε να λειτουργήσει στους άλλους ως παράδειγμα.
17.
Στο παρακάτω απόσπασμα το απαρέμφατο "ὠφελήσειν" είναι:
...ὅπου ᾢετο τὴν πατρίδα τι ὠφελήσειν...
18.
Ο Αγησίλαος επεδίωκε να σώζει όλους τους υπηκόους του, γιατί αυτό το θεωρούσε κέρδος, ενώ αν χανόταν κάποιος, αυτό το θεωρούσε ζημιά για την πόλη.
19.
Ο Αγησίλαος αγαπούσε την πατρίδα του κι αυτό φαίνεται από το ότι μοχθούσε για την πόλη του, δε νοιαζόταν για τα χρήματα, δεν απέφευγε τους κινδύνους, δεν έβρισκε δικαιολογίες για το αδύναμο σώμα του και τα γηρατειά του, ώστε να μην κάνει το καθήκον του ως βασιλιάς.
20.
Ο Αγησίλαος με την απειθαρχία του προς τους νόμους λειτουργούσε ως πρότυπο αποφυγής για τους πολίτες.
